Χορός των νησιών (μορφή από την Αντιμάχεια της Κω). Γράφεται και “Μπάλος”. Έχει μουσικό μέτρο 3/4. Το σχήμα είναι ζευγαρωτό, έχει ελεύθερη κατεύθυνση και οι χορευτές χορεύουν χωρίς να κρατιόνται. Είναι αντρικός ελεύθερος αυτοσχεδιαστικός χορός αλλά πλέον χορεύεται και από γυναίκες.

Γαμήλιος χορός από το Καστελόριζο. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι σταυρωτή με το αριστερό χέρι πάνω από το δεξί χέρι του επόμενου χορευτή.

Αποκριάτικος αντρικός χορός από τον Αρτεμώνα Σίφνου. Λέγεται και “Τούμπου-τούμπου”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή και λαβή αγκαζέ (από τους βραχίονες). Χορευόταν μετά την πρωινή λειτουργία της Τυρινής Κυριακής, από τους άντρες. Ανήκει στους χορούς-έθιμα για τον αποχαιρετισμό του χειμώνα και το καλωσόρισμα της άνοιξης.

Χορός των νησιών (μορφή Κέας). Γράφεται και “Μπάλος”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το σχήμα είναι ζευγαρωτό (ένας άντρας και μία γυναίκα), έχει ελεύθερη κατεύθυνση και οι χορευτές κρατιόνται είτε δίπλα είτε αντικρυστά με τα χέρια στο ύψος των ώμων, αλλά και ελεύθερα κατά φάσεις. Είναι ζευγαρωτός αυτοσχεδιαστικός χορός που ακολουθεί τον “Συρτό” (και την τεχνοτροπία στο βήμα του). Χορεύεται από όλα τα ζευγάρια που συμμετείχαν στον κύκλο του “Συρτού”. Γενικά ο καβαλιέρος έχει άμεση επαφή με τη ντάμα του και εκτελούν μαζί χαρακτηριστικές φιγούρες. Χορεύεται συνήθως ως γύρισμα του “Συρτού”, όπου συμμετέχουν όλα τα ζευγάρια με πιο ελεύθερη χορευτική απόδοση καθόσον αποτελεί τον ενδιάμεσο χορό της σουίτας “Συρτό”-“Μπάλλο”-“Πόλκα”.

Γαμήλιος χορός από την Δρυοπίδα της Κύθνου. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι αγκαζέ (από τους βραχίονες). Χορεύεται από τους συμπέθερους και από άλλους συγγενείς προς το τέλος του γαμήλιου γλεντιού. Πρόκειται για κυκλικό χορό όπου στη μέση του κύκλου βρίσκεται ο πατέρας του γαμπρού κρατώντας το «λάινα» (πήλινο κρασοκάνατο), κερνά τους χορευτές και χορεύει κι ο ίδιος. Στο τέλος σπάει το «λάινα» ρίχνοντάς τον με δύναμη στο πάτωμα και σηματοδοτεί το τέλος του γαμήλιου γλεντιού.