Πανελλήνιος αντρικός χορός με προέλευση από τη Πόλη (μορφή από τις Λεύκες της Πάρου).Λέγεται “Χασάπικος” επειδή τον χόρευαν οι χασάπηδες ή μακελάρηδες της Πόλης. Έχει μουσικό μέτρο 4/4. Παλαιότερα ήταν αυστηρά αντρικός χορός αλλά πλέον χορεύεται και από γυναίκες. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο και έχει κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη είναι τυχαία και η λαβή είναι από τους ώμους. Ως χορός είναι επηρεασμένος από τον αντίστοιχο της Σαλαμίνας, τον οποίο οι κάτοικοι των Λευκών διαμόρφωσαν ανάλογα με τον τοπικό χαρακτήρα και ο σκοπός που χόρευαν προέρχεται από τη Σύρο.

Χορός από τη Ρόδο. Το όνομά του δηλώνει ότι χορεύει ένας ή περισσότεροι χορευτές τη “Σούστα” αλλά χωρίς να δημιουργηθεί κύκλος. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι ενός χορευτή με ελεύθερη κατεύθυνση. Αν χορεύουν παραπάνω από ένα άτομο, η διάταξη των χορευτών ακολουθεί αντιωρολογιακή φορά. Η λαβή είναι με το χέρια τεντωμένα κάτω. Το χορό αυτό συναντάμε συνήθως σε αναφορές του στολίσματος του νυφικού κρεββατιού ή κατά τη διάρκεια του ντυσίματος του νεόνυμφου ζευγαριού.

Πανελλήνιος χορός με προέλευση από τη Πόλη (παραλλαγή Κύθνου). Λέγεται και “Χασαποσέρβικο” ή “Σέρβικος”. Το όνομα “Χασάπικος” προέρχεται από τους χασάπηδες ή μακελάρηδες της Πόλης, και το όνομα “Σέρβικος” προκύπτει από τη ρουμανική sârbă = Σέρβα, που η προφορά της είναι μεταξύ του «σι» και του «σε» οπότε υπήρξε εσφαλμένη συσχέτιση της “σίρμπας” με την Σερβία, παγιώνοντας το κοινό σήμερα όνομα “χασαποσέρβικο”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο και έχει κατεύθυνση αντιωρολογιακή με λαβή των αντρών από τους ώμους. Στην Κύθνο χορεύεται στο τέλος του γλεντιού.

Αποκριάτικος χορός από την Μύκονο. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα, αν και παλαιότερα χόρευαν μόνο άντρες. Η λαβή είναι από τους ώμους. Παλιότερα, χορευόταν τις Απόκριες στη Μύκονο, με τη συνοδεία τσαμπούνας, αλλά πλέον είναι μέρος όλων των γλεντιών της και ο αντιπροσωπευτικός χορός της.

Πανελλήνιος χορός με προέλευση από τη Πόλη. Λέγεται και “Χασαποσέρβικο” ή “Σέρβικος”. Το όνομα “Χασάπικος” προέρχεται από τους χασάπηδες ή μακελάρηδες της Πόλης, και το όνομα “Σέρβικος” προκύπτει από τη ρουμανική sârbă = Σέρβα, που η προφορά της είναι μεταξύ του «σι» και του «σε» οπότε υπήρξε εσφαλμένη συσχέτιση της “σίρμπας” με την Σερβία, παγιώνοντας το κοινό σήμερα όνομα “χασαποσέρβικο”. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο και έχει κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Σε ότι αφορά στην κοινωνική του διάσταση, ορίζεται ως ρεμπέτικος χορός, τουλάχιστον για την περίοδο 1850-1953, ενώ από το 1953 έως το 1980 οι μετεξελίξεις και οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας τον φέρνουν στο προσκήνιο ως λαϊκό χορό. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση. Σε κάποια μέρη είναι ακόμα βασικός χορός στα γλέντια τους (Κως, Κύθνος κλπ) ενώ σε κάποια άλλα έχει λάβει τοπική μορφή (πχ Σούστα Άνδρου, Ρούσικος Νάξου). Παλαιότερα ήταν μόνο αντρικός αλλά πλέον χορεύουν και οι γυναίκες.