Γαμήλιος γυναικείος χορός από την Τήλο. Το όνομά του προκύπτει από το ομώνυμο τραγούδι. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Η λαβή είναι σταυρωτή με το αριστερό χέρι πάνω από το δεξί χέρι της επόμενης χορεύτριας. Η διάταξη των χορευτών αποτελείται από δύο αντικρυστές παράλληλες ομάδες οι οποίες κινούνται μπρος-πίσω. Πιθανότατα, όπως και ο χορός “Καμάρες”, σχετίζεται με τις “Καντρίλιες”.

Αντρικός χορός από την Κάλυμνο. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Η κατεύθυνση είναι προς τα αντιωρολογιακή και η λαβή είναι από τους ώμους. Ο χορός στο αργό μέρος της μουσικής είναι σαν τον “Κάτω” και στο γρήγορο σαν “Σούστα” με εναλλαγή στον κάβο.

Αποκριάτικος αντρικός χορός από τη Λέρο. Το όνομά του προέρχεται από τη σατιρική μίμηση των “ευζώνων” με την εκτέλεση “στρατιωτικών” παραγγελμάτων. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι κύκλος αρχικά, με τους χορευτές να χορεύουν ελεύθερα ανάλογα με τα παραγγέλματα, και μετά να γίνεται τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή, με τους χορευτές να χορεύουν “γρήγορο χασάπικο” με λαβή από τους ώμους.

Αποκριάτικος χορός από τη Λέρο. Το όνομά του προέρχεται από τη σκούπα που χρησιμοποιούν οι χορευτές ως “εφεδρική ντάμα”. Στην Ικαρία λέγεται “Σκάντζα ντάμα”. Έχει μουσικό μέτρο 4/4. Το χορευτικό σχήμα είναι ζευγαρωτό χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η διάταξη των ζευγαριών είναι τυχαία στο χώρο. Η λαβή είναι αγκαλιαστή και στο ζευγάρι είναι αντίκρυ ο ένας στον άλλο. Γενικά χορεύεται από 6-7 ζευγάρια και κάποιον που αντί για ντάμα βαστά μια σκούπα και τραγουδά “Μαυρομάτα, μαυρομάτα, συ μου τα ‘κλεψες τα νιάτα…” και συνεχίζει με έμμετρα πειράγματα και αστεία. Κάποια στιγμή ο μουσικός ή ο χορευτής με τη σκούπα φωνάζει “αλλαγή”, και τότε όλοι πρέπει να αλλάξουν ντάμες κι αυτός να προλάβει να αρπάξει την ντάμα κάποιου. Όποιος μείνει χωρίς ντάμα χορεύει με τη σκούπα. Ο ρυθμός και ο βηματισμός είναι τύπου “Πόλκας” και δείχνει την επίδραση των ευρωπαϊκών χορών στο Αιγαίο.

Πανελλήνιος αντρικός χορός με προέλευση από τη Μικρά Ασία. Το όνομά του πιθανότατα προέρχεται από τους Ζεϊμπέκηδες του Αϊδινίου, αλλά υπάρχουν πολλές εκδοχές ακόμη. Έχει μουσικό μέτρο 9/8. Η διάταξη του χορού αποτελείται από έναν άντρα που κινείται ελεύθερα, χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση και κάνει περίτεχνες φιγούρες. Σε ότι αφορά στην κοινωνική του διάσταση, ορίζεται ως ρεμπέτικος χορός, τουλάχιστον για την περίοδο 1850-1953, ενώ από το 1953 έως το 1980 οι μετεξελίξεις και οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας τον φέρνουν στο προσκήνιο ως λαϊκό χορό. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση.