Χορός από την Κάρπαθο. Το όνομά του προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι που συνοδεύει το χορό και που αναφέρεται σε κάποια καράβια από την Κεφαλλονιά που λόγω της θαλασσοταραχής άραξαν στον Πύργο (μάλλον της Βουλγαρίας). Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρα. Η λαβή είναι από τους ώμους. Χορεύεται σε όλο το νησί τα ξημερώματα, στο τέλος του γλεντιού.

Πανελλήνιος χορός όπως αποδίδεται γενικά στο βόρειο,ανατολικό και δυτικό Αιγαίο  αλλά και σε παράκτιες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το όνομά του το πήρε πιθανότατα από τη διάταξη των χορευτών, όπου ο πρώτος “σύρει”, τραβάει, κατευθύνει τους υπόλοιπους. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η διάταξη των χορευτών περιλαμβάνει γυναίκες μεταξύ των αντρών, με πρωτοχορευτή καθώς και τελευταίο του χορού πάντα άντρες. Η λαβή είναι από τις παλάμες, με τα χέρια στο ύψος των ώμων. Γενικά ο βηματισμός μοιάζει με του “Καλαματιανού” με αλλαγές προς τα πίσω.

Αντρικός χορός από τα Κατάπολα της Αμοργού. Το όνομά του προέρχεται από το στεριανό τραγούδι “Του Κίτσου η μάνα κάθονταν” που παλιότερα τραγουδιόταν στην Αμοργό. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Η λαβή είναι από τους ώμους.

Πανελλήνιος χορός όπως αποδίδεται στην Κέας. Το όνομά του το πήρε πιθανότατα από τη διάταξη των χορευτών, όπου ο πρώτος “σέρνει”, τραβάει, κατευθύνει τους υπόλοιπους. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι τόξο με κατεύθυνση αντιωρολογιακή. Το σχήμα αποτελείται από άντρες-γυναίκες εναλλάξ οι χορευτές κρατιόνται από τις παλάμες με τα χέρια στο ύψος των ώμων, και χωρίζουν κατά ζεύγος στα ρεφρέν της μουσικής. Γενικά ο καβαλιέρος έχει άμεση επαφή με τη ντάμα του (με χαρακτηριστικές φιγούρες) καθώς οι λαβές πρωταγωνιστούν. Αποτελεί τον πρώτο χορό της σουίτας “Συρτό”-“Μπάλλο”-“Πόλκα”. Παίζεται με το βιολί ή με τσαμπούνα, με μικρές διαφορές στο ύφος της κίνησης, και ο καβαλιέρος κάνει στη ντάμα του χαρακτηριστικές φιγούρες στα γυρίσματα της μουσικής οπότε τα ζευγάρια χορεύουν για λίγο αυτόνομα.

Χορός από τη Μικρά Ασία και την Πόλη όπως χορεύεται στην Λέρο. Λέγεται ο “Κόνιαλης” ή και “Γιαβρί” στη Λέρο, από το ομώνυμο τραγούδι που σημαίνει στα τουρκικά “μικρό μου, μωρό μου, ψυχή μου”. Το όνομά του πιθανόν προέρχεται από την καταγωγή του σκοπού από το Ικόνιο. Έχει μουσικό μέτρο 2/4. Το χορευτικό σχήμα είναι ζευγαρωτό, και χορεύεται από ένα ή περισσότερα ζευγάρια αντικρυστά και ελεύθερα χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Στη Λέρο έχει το βήμα του “μπάλλου”, ενώ στην Κύπρο και στα πιο πολλά νησιά του Αιγαίου χορεύεται γενικά στο Αιγαίο ως “συρτός”.